Bir Garip Adam Şiiri - Bekir Ak

Dertli dertli inler gönül ah bu gönül
Sızlasan sızlamasan kim sorar gayrı seni
Yaş gitti seksene doğru hanım bile osandı
Vicdanım ve merhametim engel oldu off!

Sormayın halimi yarenler gönül hun oldu
Kimseler anlayamaz zaman geçti kül oldu
Dertlendim çok kereler hastalık engel oldu
Şerler def oldu hayırlar feth oldu çok şükür

Yalnız kaldım çok kereler hatun sıvıştı gitti
Yaş kemale erdi sermaye kalmadı ömür bitti
Kalbim tekliyor gücüm yetmiyor uyku tutmuyor
Anlatıyorsun ama seni anlayamıyor inadına

Çook kereler dedim ama yok anlayamıyor
Benim halimi kavrayamıyor bilgi kültür yok
Şimdi viyak viyak demenin hiçbir anlamı yok
Vicdanım merhametimin kurbanı oldum tüh!

Ömrün bitirmiş virane miyim aklın yitirmiş
Divane miyim…
Aynen öyle! Yarabbi rüzgar senin sel senin.
Baran senin kar senin dere senin dağ senin.
Seni tanımayan kibirli nankör kimin eseri?

Eziliyor içim arttıkça ızdırabım hüzün dolu.
Uykularım kaçıyor uyuyamıyorum gayrı.
Tatsız tutsuz bir yaşam sorunlarımı kim
Anlayacak…

O gerçekleri yazsan üzülenler çok olur
Üzülen yine sen ol sırlarını gizli tut sus…
Hanımını med etki evin düzeni bozulmasın
Çocuklar anneyi destekler onlar üzülmesin

Dem bu demdir din bu dindir islamı yaşa
Sonunu sağlama al ölüm gelir bir gün başa
İsmini yazarlar mezar’ıyın mermer taşa
Gelen geçen okur mu bir fatiha bu kardeşe

Selam gönder eyy! Arkadaş ölü bunu duyar.