Bir Garibim Şu Dünyada Şiiri - Cihat Şahin

Bir Garibim Şu Dünyada

Yaşasam da, insan dolu şu arzda,
Bir garibim, onca halklar içinde.
Uymam çoğa, ne fikirde ne tarzda,
Takılırım, daim neden niçin’de.

Tek muradım, Hakka yakın olmakken,
Bunun için, kınar beni cahil halk.
Tek hedefim, Hak rızayı bulmakken,
Yanlış sayar, yaptığımı gafil halk.

Tarta, tarta, söylerim de her sözü,
Kulak veren, binde birden daha az.
Veririm de, söz içinden en özü,
Muhataplar, yapar hala bana naz.

Kaynaklarım, ya hadistir ya ayet,
Lakin buna, ilgi duyan pek yoktur.
Gayet çokken, gayr-i sahih rivayet,
Rivayeti, yeğ tutanlar pek çoktur.

İttifaka, muhtaç iken bir ümmet,
Fırka, fırka, bölünmek de ne mana?
Gruplara, verilirken her himmet,
Nasıl sığar, guruplaşmak imana?

Ben yeğlerken, Hak’tan inen hak dini,
Halkın çoğu, çakma dini yeğlerler.
Rab der iken, böylelerin yok dini,
Gafil güruh, halkı bunla eğlerler.

Başta eşim, destek olmaz davama
Evlat ayal, aynı yolda giderler.
Söz anlatmak, çok zor imiş avama,
Zira hepsi, bu yanlışı ederler.

Tek kişi de, kalsam haklı davamda,
Asla kat’a, rücu etmem ben ondan.
Hep diyorum, evvel ahir duamda,
Koru Rabbim, bu kulunu bed sondan!

Cihat ŞAHİN
19.05.2023-İZMİR