Garib bir dilenciydi hersabah kapimizin önünden gecen.
Elinde deynegi, üzerinde eski bir Manto ve yüzünde mahsün bir ifade.
Hic gülmez, hep aglardi…
Biryerlere yetisircesine hizli atardi adimlarini.
Sabah Ezani okunmadan yollara düser, saatlerce sahilden Denize bakar,
ve gece gec saatlerde yine agliyarak dönerdi.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm