Bir Fotoğrafın Esintisinden K-alemin Ucuna Düşenler
Aşk ile...
İnsan yaşarken sadece kendi hikayesini mi yazıyor zamana? Elbette kişiye özel bir izi kalıyor toprakta adımlarının...Yazarken de etrafında olan biteni, gözlemlerini düşleriyle birleştirerek ekliyor eylemlilikle ayakta durana,çoğalana...
İnsan yaşamı yeterince anlamlandırabiliyor mu? Sonuçta binbir ömürlük kovalamaca; bazen akrep bazen de yelkovanca...Bir de görmek istediklerini de zoraki sürüklüyorsa arkasından - bir varmış bir yokmuş gibi - varmak istediği o ana...Filhakika yaşam dediğimiz şey de ne kadar gerçek ise bir o kadar kurmaca...Yaz yazabildiğin kadar sevgili; işte zaman, işte mekan ve dönüyor dünya içindekilerle anbean...
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta