Bir fotoğraf Şiiri - Emre Unal 2

Sizin hiç fotoğrafını açıp yüzünün en ince ayrıntısına kadar incelediğiniz biri oldu mu
Benim oldu
Kimisine göre pek değildi güzelliği
Belki de vakit geçirilecek biri değildi
Ama oldu
Bir Kış günü güneş değil o doğmustu gönlüme
Sıkışan kalbimi kırmıştı bir kere artık onun için atıyordu bu kalp
Onun için yaşıyordı bu beden bu can
Kelimeler kifayetsiz kalıyor onu anlatamıyorum dilimle
Onunlayken geçirdiğim zamanı anlayamıyordum
Sanki...sanki kanadıyla uçurup beni
Isıtıyordu yıldız parıltısında yüreğimi

Onu düşlediğimde bu zat ölüyor Sahir doğuyordu
O artık gönül toprağımın taşı
Toprak taşsız olmaz gönül başsız
Gönül bahçemin taacı
Hiç almadığım o kokunu o kadar özlüyorum ki
Sen kimsin onu dahi bilmiyorum
Elimden düşmez hiç kalemim
Bir gece yarısı buluştu kalem ve sayfalar
Döküldü yazıya senin güzelliğin