Ne diploması, ne liyakatı.
Goygoyculuktur onların sanatı.
Üsküdarı geçer, alınca atı.
Yatı, katı tamamlasın hele.
İki dirhem bir çekirdek giyinir,
Düğünlerde, cenazede poz verir.
Satar yoldaşını kuruşa, gelir.
Heybeyi, torbayı doldursun hele.
Öyle görünür ama inanmaz.
Ateş olsa cürmü kadar yer yakmaz.
Dayılığıda kimseye bırakmaz,
Bir iki de gariban bulsun hele.
Düşüncesi karanlık, zihni zifir
Sanırsın ya diplomat yada sefir
Anında talar, olurda bi zehir
Arkanı döndüğünü görsün hele
Atsan atılmaz, satsanda satılmaz
Kovsan gitmez, sövsen üstüne almaz
Ne yaparsan yap utanmaz arlanmaz
Sarmaşık gibi bir kez sarsın hele
Kenemi, bitmi bir çeşit asalak
Kendini ne sanıyorsa dangalak
Tahmin edemediğin kadar yalak
Yolda kemiğe bir ratlasın hele.
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 22:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!