Bir Fincan Kahve, Su ve Sen

Bu gece uyuma gel sahile!
Öylesine yorgunum bir bilsen.
Koşturdun peşinden düşürdün dile,
Sarardı benzim, soldu ten,
Yıllar sensiz geçti nafile;
Yokluğun kâbustu,
Ölümden beter…

Herkes uykudayken gel sahile!
İstemem dünyalık bir şey,
Ne mehtap, ne yıldız,
Ne de denizin çılgın dalgaları;
Ruhuma ışık veren,
Ahu gözlerin yeter.

Nasıl da yorgunum bir bilsen,
Bir kahve köpürsün odun ateşinde.
Kırk yıllık hatırı kalsın telvesinde.
İstemem başka da bir şey,
Ahşap masada gelelim göz göze,
Bir fincan kahve, su ve sen;
Kalan ömrüme yeter…

19.06.2016