Bir Fincan Kahve Şiiri - Hayal Memmedov

Bir fincan kahvenin
Kırk yıl hatırı vardı değil mi? ,
Bu söz boş yere mi idi?
Ey uzaklarda olan, kes!
Yeni bir şeyler yaz diyor,
İçimdeki meçhul bir ses.
Hayatımız bitecek.
Eğer gelmek istersen, durma, teles.
Zamanın merhem ola bilmediği
O kadar var ki, merez, saymakla bitmez.
Bir ömür yaşıyoruz, sanki kalbimizde
Kaynar kömür taşıyoruz.
Buna göre, bu alev kendi hoşluğu ile sönmez.
Bu nasıl bir gidiş ki,
Kahve falında hiç gelişin bile görünmez.
Yalan ayak tutar, ama çok yürümez,
Sen öyle satırlarım üzerinde gez,
Ey gider gelmez!