Bir Fincan Kahve Şiiri - Fikri Pınarlı

Elinden içtiğim bir fincan kahve,
Sanki ab-ı hayat suyu mu desem,
Hele de karşımda sen varken ah be,
Gözlerin zindan mı kuyu mu desem.

Nasılda sıkıldım nasıl utandım,
Ellerim titredi sana bakarken,
San ki aciz kalbim duracak sandım,
Bakışın ruhumu böyle yakarken.

Bir kahve içimlik olsa da vakit,
Bir ömür ruhumda kalır izlerin,
Sana alışmadan ne olursun git,
Kanıma girmeden silah gözlerin.

Ben kahve sevmem ki kahve bahane,
Elinden zehir de olsa içerim,
Senle geçen bir an bile şahane,
Sen iste canımdan bile geçerim.