Anladım…
hayat tutmuyordu verdiği
hiç bir sözü…
bıktım bu şehrin bana bağırıp durma...sından
kaldırımlara düşen soluk yüzlerden
Ey Allah’ım!
hep mi keder satar sokaktaki çocuklar?
Neden yanmaz hiçbir evin umut ışığı…
Gecenin en kör vaktinde,
Darma dağın ömrümle,
Çalsam kapını.
Var mıdır ikram edeceğin,
Bir fincan huzur…
Kayıt Tarihi : 12.11.2016 11:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!