Sen ey! Can suyuma düşmüş bir damla gözyaşı
Kaldır hadi şu ruhumu, fıtratıma taşı
Ben,bedeni genç,kalbi iktidarsız iktidar
Göz yumdum yazık! Sen Musa’(a.s) dan kalan yadigar
Sen hep sınavsın bizlere, talibi bol ilim
Tekrar gösterimde, kanlı perdedeki filim
Hani dostların? Nerede Türk,nerede Arab?
Sağ bedenimdeki ölü ruh da kimmiş ya Rab?
Sen tek atımlık silahımda kalan son barut
Ben ise seni ölüme mahkûm eden tabut
Sen; nursuz çorbalara tuz,ekmeklere katık
Sensiz aşa,kahkahası bol şükrleri kattık
Sen, içtiğim ferah suda ağzıma değen kum
Aldırmadan yudumlayıp içtim içtim durdum
Bakma kusura,helal et hakkın ey yıldızım!
Ben,sana adanmış on kişiden* bir yalnızım
Kalk sevdiğim,cananım,yattığın yerden doğrul
Ayağa kalk yâr,layık olduğun tahta kurul
Bir gülsen bana ey cânım,ey atam,ey oğul
Ben yine Ömer,yine Sel’haddin,yine Tuğrul
Sen; kırılan gururum, çivileşen öfkemsin
Adın; coğrafyamda kan,bende ise Filistin
Cihad-nefs maçıyla geçti tam yirmi üç senem
Filistin! Sensin benim en umutlu efsanem
Bilirim sen, ötekisi vurulmuş tek kanat
Ben sussam da bu zulme, susmayacak kainat
17 Ramazan 1435
*mavi marmaranın on şehidine ithafen….
Oğuz Bilal KarakuşKayıt Tarihi : 17.7.2014 11:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!