Bir Figan ki Şiiri - İsmail Bingöl

Kararan bir geçmiştir sevdamız
Avuntusuyla dönüp durduğumuz
Düştükçe içine zamanlı zamansız
Sararır benzimiz
Solar benzimiz

Yürürüz ardı sıra
Önümüzde gölgesi
Vurgunu olduğumuz
Ve bizi vurandır sesi

Yalımlı alevler yakarken ruhumuzu
Daraltırken içimizi çelikten mısralar
Kırılıp kalınca elimizde
El uzattığımız dallar
Sızım sızım sızılar
Bir dostun hasretiyle içimiz

Ararız geceler boyu bir hayal olanı
Zaptetmesi zor acılar içinde
Düşüncelerimiz fiskeler şafakları
Ve akıtırız göz pınarlarımızdan
Sevda renginde yaşları

Yükselir yaralı canımızdan
Ruhumuzu ele veren bir figân
Bir figân ki;
Yerin ve göğün dinlediği...