Bir figan bin âh Şiiri - Rüstem Can Durak

Karanlık çözülürken ilmek ilmek
Sindik köşemize yüreğimiz tutsak
Akarken saatler soytarılar cennetinde
Uzaklık bir dost gibi kalbimizi saracak

Düşler aleminin alevleri harlıyor gençliğimi
Yağan sağanağın sebebi gözlerimin gölgesi
İntikamın mermisi deler geçer gövdemi
Zaman harcıyor bizi üç beş bozukluk gibi

Özgür değildi benliğimin korkunç sesi
Ürkek bedenimin varlığında zaman siler izi
Hiç geçmiyor üstelik yalnızlığın sillesi
Karşımdaki yabancı anlar mısın halimi

Eyvahlar dünyasının hiç bitmez çilesi
Sevda kapısının yanında çalar durur zili
Aşar merdivenleri izlerim gizli gizli
Akıbetim âl bir gül gibi toprağa karışır

Mutluluğun kaynağı birkaç basit tümce
Zor geçen yıllar yalancı yarınlara gebe
Kalmadı ümidim zorlu geçen gecelerde
Bilemedik nedenini savrulduk öylece

Sen gel bu vaziyetin acısını yüreğime sor
Yalnızlık kalbimin ortasında sinsi bir ok
Dua ettim tanrıya dinsin içimdeki kor
Saklandığım meskende gel bir de sen vur