Sonunda anladım yürek loş iken
Okyanusun ortasında küreksiz bir sandalmış insan.
Pusulasız,
Rotasız dolaşırmış hayli zaman.
Bir iz bir fener ışığı belki anlatır geçmişini an an
Sonra o geçmişin istilasına uğrar da liman, liman,
Tüter yangınıyla bacası hayli bir zaman
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta