Umut bağladım suya,
Yüreğimdeki bu yangını söndürür,
Beni kurtarır diye,
Meğer benim ki su yangını değil,
Yâr yargını imiş.O yâr
Kanmamında yanmama bir faydası olmadı.
Umut bağladım uykuya,
Uyurum rüya görür,
O'nu bulurum diye,
Heyy haaat gecelerimin değil,
Ne uykumun ne rüyamın,
Yanmamında anmama bir faydası olmadı.
Umut bağladım tutkuya,
Aşık oldum leylaya,
Geçerim leyladan da öte,
Vururum yüreğimi çöle,
Haykırırım leylaaa leylaa
Anma kanma leylanında bir faydası olmadı.
Umut bağladım korkuya,
Çocuk anasından korkar,
Kendini anasının bağrına atarya,
Korktum kendimi bilmekten,
Bilirde kendime gelir,
Senden oluruma bir faydası olmadı...
20.01.1992
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 22.4.2006 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!