' ' ' "" Bir Fay Kırığı Ki Okyanusumda"" ...

Şiirin bir yıkım yerinden hatırası olan eşyaları toparlamak gibi bir intiba bıraktı bende. Ama şiirin ana yapısı güzel...
Mehmet YUSUFLAR

Güçlü kalemden.. güçlü anlatım
son derece başarılı birikimlerinizi
gün ışığında okuyucusula buluşturmanız
mükemmelin üstünde .
okuyupda kutlamamak elde değil
yürekten yüreğini kutlarım
yeni paylaşımlarda buluşmak üzere
yine beklerimin

YÜREK YARIĞINDAN AĞIR BİR ACI KOKUSU SIZIYOR…

Hissetmek…
Hissederek yaşamak…
Kolay mı, can dost?
Kolay mı, insanî duyguları en derininden ve en sonuna kadar yaşamak?
Kolay mı, insan olmak?

Bu küçüğümüz; şekli, durumu, konumu ne olursa olsun, bizlerin küçüğü, yavrusu.
Avluya, sokağa, cami önüne koyulan bir yavrucak, bir bebek, bu küçüğümüz…
Sokaktaki kimsesiz bir çocuk…
Aç, susuz; sahipsiz, kimsesiz bir zavallı…
Köprü altını mesken tutunmuş, itilmiş – kakılmışlardan biri…
El açıp, sadaka dilenen “bilmem hangi gönül kanatan nidasıyla” bir yavrucuk…
Geceleri yavuklusuna, anasına, babasına, kardeşlerine, eşine – dostuna hasret yangınları yaşayan yirmilik, gencecik bir askerimiz bu küçüğümüz…
Hayalleriyle, idealleri ve umutlarıyla kırmızıya düşen koca yürekli şehidimiz bu küçüğümüz.

Belki alakası yok, ama tam da bugün 17 gencecik fidanımızın şahadetine şahit oldu bu gözlerimiz ve kulaklarımız.
İşte bunardı, bugün, bizim küçüğümüz.

Hissederek yaşayanlar…
Yas tutacak zamanı olmayanların da gönül yarıklarının acısı oldular, o bahsi geçen küçüğümüz.
Kendini bir adımlık mesafede görenlerin, vaktim kalmadı diyenlerin yüreklerine de halka halka acılarla yerleşip
Ağır bir acı hissiyle sızar yüreklerden, kelimelere, dizelere ve dillere…

Başkalarının yıkılışıyla yıkılmak…
Başkalarının acılarıyla sızlamak…
Başkalarının kırılan umutları, tükenen hayatlarıyla tükenmek…
Büyüklüğün böylesi… İnsanlığın azizliği… Hislerin en muazzezliği…

***
Değerli ve çok hassas yürekli şairem…
Yeniden doğmak için zamanı oymak mümkünse ben de varım, nakkaşlıkta. Hayatı yeniden işlemek için.

Geri kalanını okuyan dostlara bırakalım mı?
Herkes aynı hazzı yaşasın, aynı duyguyu hissetsin. Ne dersiniz efendim?

Daha geniş ve mümkünlü bir zamanda kalanına da bir göz atmak dileğiyle.

Bir dost, bir ifadesinde “TA YÜREĞİNİN İÇİNDEN ÖPÜYORUM” demişti, bir yorumunda.
Bu güzel ve anlamlı dilek size de ulaşsın, âcizane zatımdan.

Tebrik ve takdirlerimle efendim.
Her daim sağlıkla ve dostça diyor, en derin fay kırıklarından acısız sevgi ve saygılar sunuyorum.

Hikmet ÇİFTÇİ
10 KASIM 2012

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

İkinci defa yorum yapmak zorunda kaldım. Nedense bir türlü kayıt işlemi yapamadım.
Umarım bu defa becerebilirim.
Şiiri severek ve büyük bir iştiyakla okudum.
Anlamlı, etkili bir eser. (10+Ant.)
Sevgiyle ve esen kalınız.
Nafi ÇELİK
Sevgiyle, esen ve esinlerle kalınız.

4 ekim pazar sabahına bu güzel şiirle başladım çok harika değerli güçlü kalemini canı gönülden teprik ederim Metanet Hanım saygılar...

Anlam ve duygu yoğunluğu yansımış yürekten dizelere yansımış.
kutluyorum sayın şairi

Yüreğinize sağlık şiirinizi beğeniyle okudum dilerim gönül sesiniz hiç susmasın yolunuz daima aydınlık umutlarla dolu olsun kaleminiz hiç durmasın nehir olup çağlasın ilhamınız bol yarınlarınız mutluluklar içinde olsun saygı ve sevgilerimle.

Bu ne kadar büyük bir özlem!Yürek okyanusunda fay kırıklıkları.Tam adetlerimizi anlatan hüzün şiiri.Zira içindeki yürek yanan yürek.Sabır dolu dolu. Çok hoş eser.
tam puan +ant. Ayrıca Cumhuriyet ve Kurban Bayramınız kutlu olsun. Sağlıklı yarınlar dilerim.Saygılarımla.GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ

Umudun kırıklığı okunurken gözlerde,
Acımasızlık vardı sarfettiğim sözlerde
Bir gün özlem duyar da,
Arayıp bulur muyum kazındığın izlerde
Uçurumun ucuna bıraktığım gizlerde...

Harika bir yürek sesi dizeleri sevdayla titretmiş sanki. Tebrikler. Yüreğinize, kaleminize sağlık. Sevgiyle...

'Bağışla küçüğüm...' Acaba kim? Yakın mı? Evlat mı, ya da evlattan da değerli torun mu? Veya herhangi bir çocuk mu?
Öyle ya... Hisseden insan için her çocuk kıymetlidir.. Korunmalıdır, şefkat gösterilmelidir..
Şaire bu girişten sonra kendi yaşamına, 'tutsak kalışlarına', çaresizliğine dönüyor... Yaşadıklarını 'bir okyanus kırığına' benzeterek, geçip giden zamanın ardına düşüyor..
Neleri götürüp almadı ki o zaman? Kim direnebilir ki önünde insandan başka? Kim 'umuda sarılıp' geriye döndürebileceğini söyleyebilir ki 'inançlı bir yürekten başka?'
Evet.. Şiir böyle... Şairenin o kendine has üslubuyla 'hisse alınacak' bir şiirdi yine...
Tebrik ve takdirimle Metanet Hanım...