Yapraklar bir, bir dökülüyor,
Sarısı yeşile katılmış, kurumuş,
Rüzgar bekliyor dalında,
Can damarı çekilmiş.
Her an yeni bir fırtına,
Koptu kopacak,
Dal kopacak.
Ömürden; yapraklar solacak
Toprağa düşen neler, neler.
Kokusu geldi bak, bak toprağa,
Geldiğin yeri unutma sakın,
Dön bak geçmişine bak,
Atan, deden, ezen nerede?
Toprak koktu artık burnuna,
Sancılar arttı, kabardı duygular,
Rüzgar sam yeli olmuş,
Fayda vermez toprağa.
Düşen ha yaprak, ha insan
Toprak aynı toprak.
Güneş çıkacak, yağmur yağacak,
Bak ilkbahar nasıl olacak.
Gazel yeşermez, uçarda gider,
Tohum derdinde olan;
Sanır mısın çürür de gider.
Bir düşen, bin çıkar yerden.
Mor dağlarda sesler uğultular,
Yürekte, ne çığıltılar atar.
Bin bir başta, ne türlü yeller,
Eser de geçer, durmaz de geçer.
Bir fasıl, bir satır, bir ömür,
Ömürler nerede, nasıl geçer.
01.10.2007
Osman Eroğlu OsmaniyeKayıt Tarihi : 6.11.2010 12:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!