Bir faninin... Şiiri - Ayhan Çetin

Zordur sabahlarım, ağır, aksak
İki büklüm uyanır ağırlığınla kalkarım
Yine neler yükledin sırtıma
Bir faniyim eninde , sonunda
Yürürken düştüm kör kuyuya

Yıldızları isterim, ayı, güneşi
Bir de hafiften esen ruzgarını
Merdiven topuklu ince belli
Arka sokakta beklerim seni

Nebahat Ay mısın ? Güneş misin ?
Gökten inmiş Azize misin ?
Sabah güneşim ol gir koynuma
Gün batarken gel salına, salına
Beklerim seni kuytularda

Ağaç dallarında kuşlar
Ay ışığında öter
Her ötüşte bir Nebahat
Sağımda Nebahat
Solumda Nebahat
İçimde Nebahat
Bu ne baht
Geleceğin yok
Gelme Nebahat