Bir Eylül Sabahında Şiiri - Bahattin Tonbul

Biri kollarıyla sararken
Diğeri yaprağını saralttı
Peki sen ne yaptın o an
Zaman yokluğun da daralttı
Yapraksa tutunamadı
Uçtu uçtu bir an
Sonunda düştü toprağa
Karıştırdı rüzgar
Bir o yana, bir bu yana
Sonunda iki kaya arasın sıkıştı
Çürüdü gitti kendi kendin toprağa
Bir bitki gibi
Bir insan gibi
Bir can taşırdı o
Yeşilken genç dayanıklı
Saraldıkça yaşlandı
Meyvesini taşıyamaz oldu
Soldu o aniden
Bir eylül sabahında
Bahatttin Tonbul
6.9.2016