Bir Eylül Sabahı 2 Şiiri - Mustafa Ayten

Bir eylül sabahı gittin benden
Susuz bıraktın yapraklarımı
Acımadan ölüme terkettin
Toprağa gömdün yüreğimi
Hani ilkbahardı bakışların
Neden şimdi ölüm gibi bakıyorsun
Ya o hayat veren gülüşün
Neden şimdi ışık saçmıyor

Bir eylül rüzgarına kapılıp gittin
Oysa yüreğimi vermiştim ben
O sımsıcak ellerine
Gülüşlerinle yaşat diye

Bir eylül yağmuruyla gittin
Yüreğimi sellere katarak
Oysa nereye gitsende bulur seni
Çünkü kokun sinmiş yüreğime
Toprakta ezilsede yüreğim
Birgün yine bulur ellerini
Belki bu defa bırakmazsın diye
Belki bu defa yakarsın diye
Özlem değilde ölüm verirsin yüreğime
Hani biz bir başlangıçtık
Hani sonumuz beraber olacaktı
Hani o bakışlar yaşatacaktı bizi
Hani ben gamzende uyuyacaktım
Peki neden ben sana ilkbahar olurken
Sen bana sonbahar oldun
Neden
Gamzende değilde toprakta uyuyor yüreğim