Bir Eylül Sabahı Şiiri - Ramazan Karatepe

Muradın olmadığı, fakir sevinciydi benim ki,
Sevgiden yana, bir ukde kaldı içimde
Bir eylül sabahı…
Yaşamak inanmaktı işte,
Dilden çıkan her söze,
Oysa dil ile yürek arasında çok mesafe varmış,
Kelimler anlamını yitirdiğinde anladım,
Bir eylül sabahı…
Uzakları yıkıp gidersin,
Sana geldim dersin
Kaç özlem öldürürsün
Kalbinde büyütürsün
O gelmez çaresiz, yine acizsin
Bir eylül sabahı…
Yorucu kelimelerden usandım,
İçimi acıtan cümleler yordu beni
Eriyip giderken zaman
Beklerken kaç sen öldürdüm
Bir eylül sabahı…
Kaf dağını masallarda sanırdım,
Hayalden öte değildin
Bekledim sokak lambaları yanıncaya kadar
Gelmem sana dokunmak için değildi,
Gelmedin…,
Bir eylül sabahı...