Bir eylül rüzgarı...! Şiiri - Aşkın Özyurt

bir eylül rüzgarıydı ,
esti geçti , yaktı kavurdu ,
yapraklarımı başka diyarlara uçurdu,
dallarımı kırdı , kökümü kuruttu ,
yönümü kaybettim dolunaylı bir gecede ,
dilimde kaldı kutsal ismin iki hece,
unuttum kendimi yerle yeksanım,
unutmadım seni ismin iki hece.
kokunu içime çekerdim gizlice,
kalbime mutluluk içime umut dolardı,
sensiz bir gün değil sensiz saatim olmazdı.
gece karanlık olunca getirir yıldızlar seni ,
gündüz olur güneş misali yakarsın beni,
yüreğime dolan huzur kokusu var ellerinde,
üstün başın aşkıma bulanmış sersefilce ,
sevgimden başka hiç bir marifetim yok bunu bil,
benki topraktan geldim toprağa giderim ,
sessizdir çığlıklarım, yavaştır adımlarım .
kusursuz olmak isterdim , ama değilim ,
şunu da bil ben seni adam gibi severim,
karşımda duramaz hiç bir güç ezer geçerim ,
sen yanımda ol yeterki gök kubbeyi delerim ,
ne dağlar ne yollar ne göller nede nehirler,
karşı koyamaz aşka giden yolda aşkı bilirler,
sabrettim kara kışa ,yağmura soğuğa ,buza doluya
sabredemiyirum sensiz nefes almaya ,
dur durak bilmiyorum durdurulamıyorum,
koşuyorum nefes nefese sana geliyorum...!
AŞKın ÖZYURT