Bir Eylül’dü Yokluğun Şiiri - Sedat Kesim

Eylül’dü;
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin
Şimdi yoktu bir anlamı suskunluğun
Dediği gibi Cemal Süreya’nın

Evet;
Eylüldü aylardan ansızın gidişinin
Ve bir Eylül’ü daha ömrümün yaprak indirmede
Safran sarısı bir gecenin koynundayım zamansız
Üstelik üstelik yapayalnız

Çırılçıplak kalmışım sensizliğin tam ortasında
Seslensem duyan yok sesimi
Ya da görünmez miyim ne
Bir Eylül’ü daha ömrümün işte yaprak indirmede
Ve bu Eylül’ü ömrümün ne kadar da acımasız

Sedat Kesim