Yine sensizim ilklerimde sen
Hüzünlü bir eylül akşamındayım.
Karanlıklara sırtımı dayanmış akdenizde sabahlıyorum.
Sana olan özlemimle; Dalgaların sesini dinliyorken...
Soğuk bir rüzgar okşuyor tenimi..
İçimde sensizliğin korkusu titriyor ellerim; ürperiyor bedenim.
Karanlıklara sarılmış senli düşlerim'ile ruhumu dinlendiriyorum
Etrafımda mistik bir hava kokusu; Tenimi okşuyor rüzgar,
Renklerim rüzgarla savrulmuş; Son baharın kokusunu içime çekiyorum..
Esiyor deli rüzgar; gönül tehayyületinde,
Gönül...
Seni arıyor karanlıklarda senden ötesini düşleyemiyor
Naralarım'da sen
Ses versem yankılanıyor; karanlıklarla savruluyor figanlarım..
Ben mağdurum ben divane, takatım yok, acizane sana meylim.
Sana ait düşlerimi sükünetimde, gözlerimde bulursun.
Sen kudretlisin sen mağrursun sen aşıyansın.
Gönül sana muhtaç, senin gözlerin nur.
Özlemim lütfüne sığınıyor senden ötelerde ğayb aleminde.
Gönül vacihene muhtaç bakışlarınla süküneti bulur.
Kereminle ihsanından zevk alır gönül; ğayb alemimin nuru olursun
Mehmet DeliKayıt Tarihi : 24.9.2010 19:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir akdeniz akşamında ilklerimde sen samandağ sahilinde sabahladığım gece yazmaya çalıştım yazıya devam ediyorum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!