Sen yoksan bu güneş neden hep bir yüreğimi ısıtma çabası içerisinde
Yıldızlar sarmış gökyüzünü, sanki senin matemini tutuyorlar hep birlikte
Yapraklar dökülürken tane tane, dokunsan yüreğime, tutsan ya ellerimi
Bir gül misali sana açsam gözlerimi ve sende kapasam yüreğimi
Yine bir eylül akşamı güneş batarken sen doğuyorsun yıldızlar arasında
Sanki yeryüzünden semalara yükseliyorsun damla damla
Yavaşça fısıldıyorsun kulagıma ’sevdiceğim’ diye haykırıyorsun
Göz göze gelmeye çekindiğim nurum, arkamı döndüğümde sen yoksun..
Eylül akşamlarında, içimi yoklugunda kurutan bir yaprak misali
Her adımda her nefeste yokluğunu yaşıyorum adeta gölgem gibi
Hüzünlü bir sonbaharda ,bir eylül akşamında sevmiştim seni
Her sardunyalar çiçek açtığında
Ve yağan yağmur eşliğinde sen gelirsin aklıma...!!!
Kayıt Tarihi : 11.9.2017 01:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!