Bir Eylül Akşamı Şiiri - Burhan Kamalı

Bir eylül akşamı
Vurdular beni
Faili bir ben gördüm
Birde şişenin dibi
Sahile attılar yırtık cesedimi
Bir aşkım vardı
Hiç yanımdan ayırmadığım
Gönlümün meteliksiz ceplerinde sakladığım
Kaybolmuş şimdi nerede hani
En son bir yelkenlideydi
Galiba geçen günki fırtınada batmış
Dalgalar düşenin dostu olmaz der gibi
Dövdükçe döverken bedenemi
En çokda bir şeye üzülmüştüm
Öleceğime değilde
Şu deryanın dibindeki, yelkenliye
Niye battıki durup dururken şerefsiz
Nede güzel yüzüyordu dümensiz