Bir Eylül Akşamı Şiiri - Kadir Yörük

Bir eylül akşamıydı seninle ilk tanışmamız
Kuru bir ağaç altındaydı ilk bakışmamız
Gecenin tam yarısındaydı buluşmamız
Bir sevda uğrunaydı bizim yaşadıklarımız

Bir eylül akşamıydı bizim ilk kavgamız
Hep dostlarımız olmuştu baş tacımız
Çekilmez oluyordu onlarla hayatımız
Yara almaya başlıyordu ölümsüz aşkımız

Yine bir eylül akşamıydı ilk ayrılığımız
Daha yeni geliyordu başımıza aklımız
Ne sen bensiz nede ben sensiz olamayız
Gururu, kaprisi bırakıp birbirimize koşmalıyız

Seninle her şeyden uzak olmalı
Her şeyi geride çok geride bırakmalıyız
Hiç kimseyi bu sevdanın içine sokmadan
Sadece sen ve ben olmalıyız

Bu mutluluğu senle sonuna dek tadalım
Umutlu ve mutlu bir hayat yaşayalım
Tüm her şeyi bir Eylül akşamında
Bizden sonrakilere bir Efsane olarak bırakalım