Bir Evren Düşünüyorum

Bütün hayalim akıl ve gönül diyarında yaşamak.
Bu ülkede huzur var, saygı var.
Bu ülkenin insanı; iyiyi, doğruyu, güzeli görür ve savunur.
Bu ülkenin insanı; kötüyü, yanlışı, çirkini görür ve uzak durur.
Bu ülkede sadece insanlar değil bütün canlılar öz-gür ve barış içinde yaşar.
Dokuz yaşındaki kız çocukları gelinlik giymez, oyun oynar gün boyu.
Bütün çocuklar annelerine sarılır güvenle...

Belki hayal görüyorum ancak
Elimin tersiyle bütün izmleri bir kenara itiyorum.
Kapitalizmi yerin dibine batırıyorum.
Tarihin çöplüğüne atıyorum bütün diktatörleri.
Kula kulluk etmeyi lanetliyorum.
Demokratik putları kubur farelerine eş tutuyorum.
Seçilmiş embesiller yok orada.
Kibirli, aptal yöneticiler cüzzamlı ilan edilmiş
İtibar görmüyorlar zerre miktar.
Akıl; kürek mahkûmu, firari bir eşkıya,
Gönül; sokak sokak gezen bir aşüfte şimdi.
Artık akıl erdiremiyorum olan bitenlere...

Dilsiz şeytanlarla aynı kefeye konmaktan utanıyo-rum.
İyiye iyi, kötüye kötü demekten korkar oldu her-kes
Allah'tan başka putlar edinenlerle aynı havayı ciğer-lerime çekmek istemiyorum.
Artık kırmızı hapı almak istemiyorum.
Sonsuza dek uyumak, gerçeklerden uzak, hayal dünyasında yaşamak istemiyorum.
Aklım, kalbim, kendimle ve evrenle barış dolu bir hayat sürmek istiyorum.
Bu yüzden mavi hap arıyorum.
Bu hapı kullanmak ve gerçeği bütün netliğiyle gör-mek istiyorum.
Bir dünya hayal ediyorum.
Orada kötülük yok, pislik yok, adaletsizlik yok, Cehalet yok!
Bütün meselem bu.