Bir Ev Defteri Şiiri - Fazlı Çolak

Bir yılbaşı gecesi girmiştim ilk defa,
Hayatımın özgürleşeceğini bilmediğim o siteye.
Değişik bir havası olduğu kadar,
Rahat da hissettiriyordu.
Çıkmak istemiyordum sanki o evden.
Evin içindekilerden mi kaynaklıydı,
Yoksa zaten kaçmak istediğim ortamdan mı?
Hani derler ya bir şeyler,
Tesadüfen gerçekleşiyorsa o zaman daha güzeldir diye.
Benim de en güzel zamanım tuhaf gerçekleşen
Ve beni içine tesadüflerle çeken o evde başladı.
Aslında bakarsanız en zor zamanları geçirdim bu evin içinde.
Ayrılığı, acıyı, kalp kırıklıklarını sığdırdım küçük bir kabine.
Önce kaktüs olabilmeyi öğrendim.
Sonra da kaktüs olsam bile ilgi ve suya ihtiyaç duyduğumu.
Galiba hayat bize hangi bitki olduğumuza göre değil,
En çok neye ihtiyacımız olduğuna göre muamele yapıyordu.
Hep de en çok ne lazımsa o eksik oluyordu.
Aşkı ararken her yerden dostlar,
Dostu ararken her yerden eski aşıklar fışkırıyordu.
Bakma şimdilerde bu kadar sakin olduğuma,
İçimdekileri dökmek için yine kaleme,
Yine kâğıda kaçıyorum.
Sonu gelmeyen o masala inandığım günden bugüne,
Benim için değişen hiçbir şey yok aslında.
Hayatımı daha kolay ve daha özgür yaşamam dışında…