Bir Esinti Gibi Es Gönlümde

Rüzgâr esiyor pencerenin kenarında
Tül perdeni yalayarak esiyor
Kalkan tül perdenin ardında sen
Kokun geliyor bana
Saklanma perdenin arkasında
Kaybolmak için
Rüzgâr bile benden yana
Saklanmana razı değil anlasana
Bana gelmek için kanada gerek yok
Çık perdenin arkasında pencereye çık
El salla bana al gönlümü uzattım sana
Ne sen saklan ne ben burada ağaç olayım
Bana da yazıktır ömrümü beklemekle çürütme
Bir esinti gibi es gönlümde al götür beni uzaklara
Gezelim sahillerde el ele gönül Gönül’e beraberce
Gel gönül serinliğime uzat elini o sevincinle
Boğ beni sevincinle sevincine gülüşüne
Korkma boğulmam nefes alırım yeniden
Dizine yatır uyut beni çocuk gibi
Nisanda ıslak baharların içinde gezdir
Tut ellerimde kaybolmayayım
İşte yine sana tutuldum kaldım
Nasıl anlatayım
Yoksa kendimi mi yakayım
İstiyorsan söyle kaybolayım
Bir daha karşına çıkmayım
Mehmet Aluç