Bir erkek saklanışı Şiiri - Erdal Çoban

yokuş yukarı büyüdü sesler
odamdaki tek ve yalnız adam kim
bedenimden çocuklarımı çekip alan kadınlar
neden hep mutsuz ve yalnızlar
evlimisiniz
o zaman buyrun kısa da olsa benimsiniz
kişisel kompklekslerimi alın
saf çıplak gün beyazı tenleriniz kalsın
uzaktan bir vapur geçsin isterim
dağ başında bir avuç deniz olsun
yıkanıp arınmak için değil
kağıttan gemilerimi yüzdürmek....
dün cehennemdi gece
koptu bin bir kıyamet
düştü işte kadın
sokağa değil
bencil düşlere attı kendini
bir erkek saklandı arkasında
gözükmeti zamana
bir kadın düştü sokağa
saklandı yorgun bedenim
alkol gibi yakıcı
sevgi gibi derin