BİR ERDEM ABİDESİ
Babam söyler dinlerdim, başlardı bende kuşku,
Altının tuncu kaldı, insanlarında puştu.
Yüzlerindeki maske, tükürüklerle uçtu,
Bir erdem abidesi, bir fazilet timsali,
O güzelim insanlar, bizi terk edip gitti.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız