Bir Emsalin Yok Şiiri - Şahin Yılmaz

Bir emsalin yok ki yalan dünyada,
Bilmem nasıl anlatayım, yâr seni.
Bilmeyen anlamaz, görmeyen bilmez,
Destan yazsam, tasvir etmek, zor seni.

Kokunu almıştın en kutsal yerden,
Daha kıymetliydin dürr-ü cevherden,
Güneşsiz havada eridi birden,
Üşütmeye kıyamadı, kar seni.

Kendini emrine âmâde kıldı,
Bastığın her yerde turabın oldu,
Açtı kollarını koynuna aldı,
Taşımakla yetinmedi, yer seni.

Mahkûm ettin, kalp hücrene oturdum,
Otuz yılı hayalinle bitirdim.
Hafızam silindi, aklım yitirdim,
Kömür gözlüm, unutmadım, bir seni.