Bir Elimde Gökyüzü Var Şiiri - Halil Tunç

Üzüntün benim de üzüntümdür,
Canın her yandığında, içimden yarınlar kopar
Gözlerin dolduğunda, kirpiklerinden süzülen yaş olurum
Korkularınla savaşırken, kalkan olurum durmamacasına
Her yerim kanayıp, son nefesimde olsam da
Üzemem ben seni, kötü söz söyleyemem
Erir giderim, yine de hep gözümden sakınırım seni ben..
Sessizce akan deli bir ırmağı düşün
Ya da bulutsuz yağan hırçın bir yağmuru
Susuz büyüyen bir çiçeği düşün
Kanatsız uçan özgür martıları
Müziği duymadan bir şarkı dinlediğini düşün
Düşün ve anla halimi
Bak bir elimde gökyüzü var.
Aynı senin yüzün gibi, hüzünlü ve berrak.
Biliyorum hayallerin var senin de,
Gökkuşağı kadar uzak ve ulaşılmaz.
Sen şimdiye kadar öyle bilsen de,
Hayallerin bazen en yakınında.
Aslında elinle tutacak kadar yakın
Ve kapısını kapattığın kalbin kadar sımsıcak.
Kaçıp yıldızlara gitmek kolay.
Ama elele gökkuşağı olmak da var.
Bunu da asla unutma...