Bazen bir harf
bir ömre denk düşer.
Geceye bükülmüş bir duada
düştüm yolun en ince elifine.
Yar ile yâr arasındaki
tek secdelik mesafeydim ben.
İçimde kırk dervişin suskunluğu
nice kapıyı örtüp gelmişim.
Şimdi dilimde bir tek isim,
Sen…
Ne zaman ki sabırla sardım
göğsümdeki yaralarımı,
her çile
bir harfe döndü,
her harf
bir Elif oldu.
Ve şimdi,
ömrümün son kıyamında,
ancak seninle dik duran
Elif gibi
bir sevdayım…
Kayıt Tarihi : 16.5.2025 13:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!