Bir Elif Miktarı Şiiri - Yahya Cumhur Tapcı

BİR ELİF MİKTARI

Bir bir siliniyor numaralar telefonlardan
Defterlerden, zillerden siliniyor isimler bir bir…
Bir bir düşüyor canlar, cananlar yere.
Biz, bir bir kazıyoruz mezarları
Bir bir koyuyoruz toprağa ellerimizle.
Bir elif miktarı yatırıp yere,
Bir bir diziyoruz üzerine tahtaları
Atıyoruz toprağı küreklerle bir bir
Ardından birer elif dikiyoruz başuçlarına
Ve bir bir ayrılıyoruz…

İçten içe üzülüyoruz belli ki ayrılığa;
“Ölüm hak, Allah baki” diyoruz;
Taş basıyoruz bağrımıza.
Taş dikiyoruz baş ve ayakuçlarına
En sevdiklerimizi bırakıp toprağa
Dalıyoruz yeniden kendi sevdalarımıza…

Baş sağlığı, samimi, içten dua
Hüzün anlarında insan muamma…

Bir bir kayboluyor etraftan insanlar
Dost, arkadaş, ana baba, kardeş…
Ve bakıyoruz telefonlarımıza
Siliyoruz numaraları, isimleri
Toprağa verilmiş cisimler, silinmiş isimler…

Sonra günden, aydan, yıllardan…
Bir hatıra kalıyor sadece
Vardı, geldi, göçtü…
Ömrü yetti, gitti…
Rahmetli…

Nasıl gelmişsek bir bir bu dünyaya,
Bir hoş seda bırakıp da semada
Bir elif miktarı kaldığımız şu fani dünyadan
Ardımızda bir elif bırakarak göçüyoruz
Bir bir sılaya…

13.11.2014