Bir Elif Miktarı Şiiri - Feyza Muhurlu

Gündoğumuna bir adım kala
diyarlar ötesinden sesleniyorum sana..
Bir Elif miktarı; bilmem duyar mısın?
Kulaklarını tıkamazsan,sözlerim var birikmiş,
Sınanıyorum bu aralar gönlüm tarafından
hayatım ve kaderim tarafından, sen hariç!

Ne garip değil mi?
Öyle eminim ki; ellerinle ağzını kapatsan
yine duyabilirim çıkamayan cılız sesini,
mesafelerden değil inan yüreğimle duyarım,
rüyalarımdan hiç çıkmadığın gibi,
inleyen sevgimden duyar alırım haberlerini..

Hasmım yok! hiç olmadı,sen hariç!
İnsanlar aşk için yaşarlar değil mi?
Olmadığı yerde kinlerine sarılırlar,
güngeçtikçe öyle büyür içlerindeki nefret
bir türlü yenemezler altından kalkamadıkları gibi
daha da kaybetmeye mahkumlardır..
İçlerini ıslah edemedikleri gibi
gitgide teslim olurlar hain öfkelerine..

Acıyan çok kişi oldu yakarışlarıma,sen hariç!
Hiç bilmediğin,usturuplu bir hayal görmemiştinki sen!
Şaşırdın,hayal kurulur ve ulaşmaya çalışılır ki; sen
birden ellerinde buldun aşkı,normaldir değerini bilmemen..
İnan suçlamıyorum acemi bir okadar da vefasız yüreğini...!

İstemsiz,gereksiz vurgunlar senin kanında vardı
boşuna olmayan vicdanının ardına saklandın..!
Islahat dönemini de çoktan geçmiştin oysa..!
Şimdi; sesli,sessiz diye ayırmadan;

Bir Elif miktarı sesimin rengi;
yine duymayacaksın eminim
ama hissetmeyecek misin?
ZALİM

Bir eflatun..
30 03 2011 İstanbul