Bir El Uzanır Şiiri - Mustafa Göktekin

Tükendi sanırken tende umutlar
Haktan gönderilen bir el uzanır
Ha bitti bitecek üstümde otlar
Mevla’dan kuluna bir el uzanır

Başın önündedir tükendi dersin
Umudu bırakır ah vah edersin
Kendi hesabını kendin kesersin
Yinede Mevla’dan bir el uzanır

Boşuna bakarsın ufuklar gelmez
Ecel gelmez ise kimseler ölmez
Sanki Araf’tadır kimseyi görmez
Sıratta Rahman’dan bir el uzanır

Nefsi nefsi diye boş yere dönme
Gökte güneş olda mum gibi sönme
Dünya malı için ah edip yanma
Umutla Rabbinden bir el uzanır

Hem ağla geceler yalvar Allah’a
Eli boş gidilmez O ulu Şah’a
Her şeyin sultanı Ol Padişah’a
Ram isen O günde bir el uzanır