Bir el dokunuyor bana Şiiri - Burhan Kıran

Düşüncelerimde tek kişi var
Bütün Gün onunlayım
Birtakım sorular yöneltiyorum ona
Söyleşiyoruz...
Yüzler asılıyor aradabir
Bazende kahkahalarla gülüyoruz
Sonra,
alışkanlıklar dışındakilere eğiliyorum
Bir sigara yakıyorum
Üflüyorum dumanını,
tüm hasretleri giderircesine...
Dalıp gidiyorum,
uzaklaşıyor benden o
Elimi kaldırıyorum durması için
Bağırıyorum avazım çıktığı kadar,
duymuyor...
Bir el dokunuyor bana
''Hey uyuma! karadenizde,
gemilerin mi battı? ''
Kendime geliyorum
Hemen zulamı açıyorum
Kurdugum düşün bitmemesi için,
devamını getiriyorum
Okuyorum bana yazdığın dizeleri
tek tek...
Hepsi içten,sıcacık dizeler
Fotoğrafın geçiyor elime...
Hepsi benimle konuşur gibi,
canlı,sevimli ve güzel...
Yine bir uyarma,
yine bana dokunan bir el
''Yeter'' diyor
''Kaçıncı kez onun mektuplarını okuyuşun,
resimlerini onunla berabermiş gibi inceleyişin''
Yüzüne anlamlı bakıyorum dostumun
''Haklısın sen hiç böyle sevmedin,
bilemezsin böyle tutkulu olmayı''
diyorum ve sana yazacağım mektubun,
başlığını atıyorum...Sevgili...