Bir el Şiiri - Seyit Uysal

Ben bir el gördüm karanlıkta,
Koşar gibi gittim doğru ele,
Elimi uzattım tutsun diye,
Tutup elimi çıkardı beni.

Nasıl oldu bende anlayamadım,
Karanlık yerde kendimi buldum,
Bu rüya değildi rüya sandım,
Rüyaymış gibi kurtardı beni.

Düşmez kalkmaz bir tek Allahtır,
Şaşan düşen ise de insandır,
İçlerinden birisi benimdir,
Aydınlığa çıkaran o eldir.

Aradığım bir mum ışığıydı,
Aradım buldum ben o ışığı,
Sizde arayın bulun ışığı,
Bir el oldu benimde ışığım.