Bir Ekmek parası var mı Şiiri - Ali Bal

Bir ekmek parası var mı?
Yok, hanım; yok işte
“Tok açın halinden anlamaz”
Hiç bu kadar iyi anlamamıştım,
Bu sözün bu kadar doğru,
Olduğunu; anlamını,

Sabah kalktım evin hanımı,
Odaları buz gibi evin içinde,
Mutfakta küçük bitmekte olan,
Bir tüpün üzerinde,
Su, sıvı yağ, bir damla kalmış,
Dört kaşık şehriye;
İki ay öncesinden; yarım kaşık salça,
Ve dört tabaklık küçük tencere,
İşte yemek; ye sabah, akşam ve öğle,
Birer tabak şehriye,
Ben yesem ne kalacak geriye,
Ama yanında ekmek yok,
Baba oturmuş dertli, İzliyor ev halkını,
Ancak zor yiyor tabağın yarısını,
Düğümleniyor, boğazına, her aldığında,
Doluymuş gibi aldığı boş kaşığını,
Ve Küçük Semihin ekliyor biten tabağını,
“Al yavrum benim karnım tok”
İşte acı ve buruk; işte yokluk,
Kan ağlayan yürek, kim bilecek,
Seni bu hale sokanı kim affedecek,
Arkamdan laf üreten şubeler,
İl Müdürüne laf yetiştirenler,
Devletin okulunda maaş alarak okuyanlar,
Hem memur hem öğrenci olanlar,
Ve baba parasıyla okuyup,
Dört yıl; beş yıl iş siz kalanlar,
Bu devlet mi adil; millet mi aciz,

Kim anlar açın halinden,
Yıllardır tarla, cırnakla, para,
Bir yanda kamyonla para,
Ne zaman biter kanayan yara,

Bir yandan millete kuyu,
Tipili havalarda çıkarıp suyu,
Mühendis bey çamurda,
İdrarından kan gelerek uyu,

Yıllar gelip geçse ne olacak,
Rabbim bu; bizi de kurtaracak,
Kim aç, kim tok bilecek,
Birileri birilerini çekiştirip,
Cehennemlikler, cennetlikler seçilecek,
Ne olacak bu Dünya sarayından,
Ne olacak sanki
Karnımızı doyuracağız;
Pirinç çorbasından,
Karnım aç var mı anlayan,
Tokun halinden;
Anlar mıydım yaşamasam ben,
İşte şehriye çorbası,
Bitiremedim yavrum;
Al ye yarım kalan tası;
Benim karnım tok;
Al sen ye ….
26.12.2006