İnsan bazen özlüyor
Pek sevmesede
Sırf ucuz olduğu için ve doyurduğu için
Bir ekmek arası döneri dişlemeyi
Aslında belki de özlenen ekmek arası döner değildir
Kimi zaman sevdiğini düşünmeyi özler insan
Eğer yoksa o sıralar kafasını kurcalayacak bir sevgili
Eski sevgililerini anar
Ve bunu özler her bir ekmek arası döneri dişlemeyi özlediği zaman
Hayal etmeyi özler
Hiç sevilmemişse umutlar
Onu sevebilecek bir insanı
Çok lüks bir lokantada olmasada
Şehrin en kalabalık semtinde
Cadde üzerindeki bir dönercide
Her hangi bir arkadaşına rahatça ısmarlayabildiği bir yemek olduğu için özler insan
Bir ekmek arası döneri dişlemeyi
İstediği kadar cömertlik yapabildiği için özler
Ve kimsenin onu hor görmediği, ezmediği ve dışlamadığı bir yer olduğu için dönerci
Özler tabüresine oturup döner gelene kadar boğazını ıslatmayı
Tıkabasa olmasada
Doyup dönerciden ayrıldıktan sonra kaldırımlarda rahtça yürüyebildiği için özler insan
Bir ekmek arası döneri dişlemeyi
Her kendini yalnız hissettiğinde birliktelikleri özler
Ve her sahte birlikteliktense yalnız kalmayı özler
Çok şey özler insan
Bir ekmek arası dönerle birlikte
Yaşamı mesala
Ölümden korkmamayı,
Merakını, meraksızlaştırılmaya çalışılmasını
Unutmayı, unutulmayı
Unutulmamayı, unutmamayı
Yürümeyi, durmayı
Ağlamayı, gülmeyi
Sevinmeyi, üzülmeyi
Ve bunla birlikte bir çok şeyi özler
Ama en çok özlemeyi özler insan
Bir ekmek arası döneri dişlemeyi özlediğinde
Kayıt Tarihi : 3.4.2011 22:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!