Bir Ekim Gecesi Şiiri - Emin Şanlı

Başlangıcını hatırlamam hiçbir şiirin
Rüya gibidir bu yönüyle bir şiir
Bu sıralar yaşamak ve sevmek üzereyim
Ses tonumu kontrol edemiyorum
Çünkü sesime ton verecek duyguyu başkasına emanet bıraktım

Sevmek ve yaşamak üzerine diyorum
Kitaplar okuyorum, yarıda bırakıyorum
Her zaman melankolik olması lazım değil iki süslü cümlenin
Ben bugün ne uyak biliyorum ne ahenk
Ben sadece bir sevdiğimi biliyorum
Bir de sevilmediğimi

Yaşamak ve sevmek üzerine diyorum
Doğduğum şehri çok özledim
Doğduğum şehirdeki martıları çok özledim
Bıraktıklarımı belki de kavuşacaklarımı özledim
Ama ben şiir yazamıyorum
İki kelime yan yana getiremiyorum
Şuan bir dileğim var ama günah biliyorum
Bir peygamberle yaşamı konuşmak istiyorum
İnsanlık üzerine
Belki de bir şiir üzerine
Ya da dediğim gibi
Yaşamak ve sevmek üzerine

Az önce bir filmi kapattım
Ne kadar üzüldüğümü anlatamam
Gözümün gördüklerini beynim seçti
Gözüm beynimle bir iç savaş halinde
Ben kimi tutuyorum, bilmiyorum
Aklımın yerine gelmesini bekliyorum
Çünkü o da ses dalgalarım gibi
Bir yabancıya emanet

Özür diliyorum defalarca
Sırılsıklam ıslanılan ilkbahar yağmurunda
Ya da olayın mevsimlerle bi ilgisi yok
Zamana dair bir görüşüm yok
Siyaset artık sirayet etmiyor hayatımda
Çünkü gözlerim ya da aklım
İstenilmeyen şeyler yaşadı

Tarih okumak lazım
Belki de bir daha sevmek
Bir küçük iskender şiirinde kaybolmak
Devrimci marşlar söylemek
Ama aynı zamanda vatanımızı sevmemiz lazım
Ya da militarist olmak
Bir çocuğun gözyaşlarını
Ya da haykırışlarını
Belki de gözümüzün önünde ölüşünü
Siyasi kimliklere bağlamalıyız

Tanrının ne emri olduğunu bilmiyorum
Karşı da çıkmıyorum
İşim öyle bir iş değil
Ben seçilmiş kişi değilim
Suların tükenmesini ve
Artık küresel ısınmayı konuşmak isteyen
Ama asla politik çevreci değil
Sıradan yurttaş olmayı dilerim
Çünkü tüm kimliklerim de
Bir yabancıya emanet
Onun gözlerinde
Ve her şeyinde...