Bir ekim akşamı yazıyorum
Ellerim Sema'da, gözlerim gökten süzülen yaşlarla boğulurken
Son kez şiir yazıyorum
Aşikar sona yaklaşırken; gözlerim yaşlı
Boğazım düğümlü, sanki son anlarımı yaşıyorum
Bir ekim akşamı yazıyorum
Gönlüm yârimin gönlüne mesken olmuşken;
Ölüme bir kala yaşıyorum
Mahut sona yaklaşırken
Ellerim düğümlü hareket edemiyorum
Bir ekim akşamı susuyorum
Dilim lâl olmuşken
Son bir kez şiir yazıyorum
Meçhul sona yaklaşırken; batıyor güneşim
Başka bir çiçek için açacak biliyorum.
Bir ekim akşamı gidiyorum
Herkes durmuşken
Bense şiir yazıyorum
Sona yaklaşırken alnım ak
Zira güneşim benim için doğacak biliyorum
Bir ekim akşamı son kez şiir yazıyorum.
Kayıt Tarihi : 17.12.2021 07:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Ramazan Ganioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/17/bir-ekim-aksami.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!