Ulu bir çınardı karsta yurdunda
Devrin efsanesi sen Çobanoğlu
Kah gurbet gezdi kah döndü karsına
Sazında aşık yordu Çobanoğlu
Bizleri çırağa bıraktın muhtaç
Sevenler başına eylemişti taç
Sazı ninni gibi sözleri ilaç
Peh pehin de sardı Çobanoğlu
Sazında istekli gülerdi yüzü
Tecniste divanda baş idi özü
Konya da birinci gelirdi sözü
Bu demi devri sürdü Çobanoğlu
Teretede güvence memur oldu
Emekli maaşı sonumu oldu
Bozuldu vücudu hasta mı oldu
Sesinde kısık gördü Çobanoğlu
Ozanlık mesleğin metiye dizdin
Çok aşığın dilde sözünü bozdun
Hasanda hemşerin derinden üzdün
Ölmez eseri verdi çobanoğlu
Kayıt Tarihi : 30.5.2009 03:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!