Sevdalı bir menekşe
Tanırdım
Eflatun
Özgürlükte açan.
Başkasının sevinci
Onun da sevinciydi
İnci kolyelerle
Süslü
Boynuna hiç
Ölüm yakışmazdı ki.
Geceleyin, kuş uçar
Uyanır
Menekşe
Sanki kapısı çalan
Onunki.
Sevdalı menekşem
Hercai eflatunum
Üzgünüm
Seni ben
Soldurdum
Seni ben öldürdüm
Bir saksı yaparak
Yaşadıklarımızdan.
Kayıt Tarihi : 15.4.2016 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!