Bir'e Varış Şiiri - Serhat Can

BİR’E VARIŞ

Göğe çıkıp bulutlara tırmandım,
Bulduğuma inandım, son yıldızı.
Yere inip, makberime uzandım,
Yine her sual kalbimde bir sızı.

Tam oturdu derken düşüncelerim,
Perde arkasında yine perde var.
Ve karıştı harflerim, hecelerim,
Kimden sonra kaç var, ne var, nerde var.

Yunus’u pişiren ocağa vardım,
Ne can kaldı, ne ten, kül etti beni.
Sonra da diz çöküp, Hakk’a yalvardım,
Hilm ile okuttu, öğretti beni.

Dostum, bir görünmez merdiven gördüm,
“Hû! ” diyen erenler doğru söylermiş.
Göklere hem çıkan, hem inen gördüm,
Seccadem, uzağa en yakın yermiş.

Cümle tekler birbirine muttasıl,
Bulmacamız bir tılsımlı zincirmiş.
Tutunacak yeri bulsaydım asıl,
Evvel ahir varacak yer hep BİR’miş.

09.11.2008
Acıpayam