Bir Düzine Yıl Şiiri - Yıldız Koç Şimşek

Bir düzüne yılı bıraktık avuçlarımızdan,

Yokluk var:

Canlarımızın yokluğu…

Yoksulluk var:

Umutlarmızın yoksulluğu…

Ayrılıklar;

Bir bir kopuşu gençliklerimizin,

Ölümler;

Hepsinden beter geldi.

Düştü içimize ateşler…

İşte böyle geçti, Koç’um,

Hayatımızın son on iki yılı…

Kimi zaman bitecek diye hasret,

Kimi zaman dedik ki;

Ümitlerimiz yeşerecek elbet…

Düşe kalka geçti senelerimiz.

Baktık ki biz hala,

Bıraktığımız yerdeyiz…

Biraz biber tuz,

Biraz güneş,biraz buz,

Ne olacak,bilemeyiz sonumuz…

Şükür ki bu hayatı birlikte yaşıyoruz…

YILDIZ KOÇ ŞİMŞEK