arada bir yalnızlastığında, sağın solun seni terkettiğinde,
öyle ki 'hapsolmuşuz bu dünyaya bir yere gidemiyorum' dediğinde,
kalbin soruların baskısında kendini atacak yer bulamadığında,
gözlerin titreyip gördüklerine inanamadığında,
ellerin 'niye? ' vaziyetini alıp öne doğru gittiğinde,
sıkıntılarını kime anlatayım diye durup günlerce düşündüğünde,
bir duygu içini kaplar ya,
işte ben o duygudan nefret ediyorum...
Kayıt Tarihi : 3.8.2010 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!