Bir Duvar Yazısı Ümitsizliği

başağrısı nedir bilirmisin sen.
istasyon kenarı, küf kokulu
zemiin kat bir bekar evinin
rutubetli duvarlarına yazılan
sevmesende seviyorum
gelmesende bekliyorum yazılarının ümitsizliğinde
her yarım saati beş geçe
tren çığlıklarının tokmak tokmak kanattığı
başağrısı nedir bilirmisin sen?
boş ver bilme
boşver gelme
boşver sevme
benki kimsesiz
vede hep yolsuz parasız
hatta efkarlı gecelerin sabaha uzantılarında
genelde sigarasız.
sağı solu belirsiz belalı
birde her yarım saati beş geçe
kahrolası bir başağrılı

hep yolun karşısında görürüm seni.
eletmeye gelmezsin sırtın dönüktür.
gerçi, eletsemde görmezsin;
bizim mahallenin ışıkları sönüktür..